Τα τελευταία 40-50 χρόνια η διάδοση των επιστημών και των τεχνολογικών εξελίξεων στο πόπολο είναι ραγδαία.Οσα από αυτά που επιθυμούν οι επικυρίαρχοι μας επιτρέπουν να τα βλέπουμε.Η βοήθεια του διαδικτύου δε ειναι τεράστια ,αν και αυτό παλι ,αρχίζουν να το ελέγχουν.Ετσι λοιπον μάθαμε διάφορα όμορφα,οτι ο χώρος και ο χρόνος καμπυλώνουν,ο δεύτερος δεν είναι γραμμικός και αλλα τετοια ,τα οποία ,άλλοι καταλαβαίνουμε και άλλοι πίνουμε μια μπουκάλα τσίπουρο να συνέλθουμε.Επειδή δεν ειμαι φυσικός δεν θα αρχίσω να μιλάω γι αυτα τα ,ομολογουμένως ,άξια μελέτης θέμματα.Θα μιλήσω για τον δικό μας χώρο ,για τον δικό μας χρόνο.Όλοι ακούμε την φράση «δεν ξέρει που βρίσκεται», «δεν έχει που να σταθεί» ,κάπως έτσι πιστεύω οτι νοιώθουν οι περισσότεροι.
Πλέον ο χώρος που μας αναλογεί έχει μικρύνει,αφού μας έχει αφαιρεθεί το δικαίωμα , είτε να έχουμε προσωπικό χώρο (πόσοι άραγε Ελληνες είναι άστεγοι ή μένουν αναγκαστικά με τους γονείς τους),είτε να μην μπορούμε να κυκλοφορούμε άνετα γιατί έχουμε γεμίσει με εισαγόμενους εγκληματίες και αλλόθρησκους-αλλογενείς ,είτε γιατί μετράμε και την δεκάρα και δεν έχουμε την δυνατότητα να πάμε μια εκδρομή,ενα ταξίδι ,μια βόλτα σ ενα μουσειο κλπ (ο,τι γουστάρει ο καθένας γαμώ το κέρατό μου τελικά).
Η χώρα μας βρίθει από ομορφιές,τοπία ,αρχαίες τοποθεσίες,θάλασσες ,παραλίες,βουνά,φαράγγια,απ όλα έχουμε,και καθόμαστε κλεισμένοι στα κλουβιά μας,γιατι μας στέρησαν την ελευθερία μας,μας έκλεψαν τον Χώρο μας και την ίδια μας την χώρα.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τον χρόνο,δεν ξέρω αν εχει καμπύλες ,σαν της Στικούδη π.χ,αλλά σίγουρα μας τον έχουνε κλέψει,είτε επειδή εργαζόμαστε και ο χρόνος που ξοδεύουμε στην εργασία πληρώνεται με ψίχουλα,είτε επειδή ,μη έχοντας άλλο διέξοδο,τον ξοδεύουμε κοιμώμενοι ή μπροστα στο χαζοκούτι (αντί να πάμε σε μια δανειστική βιβλιοθήκη ,όσοι μπορούμε ,και να πάρουμε ενα βιβλίο).Έχω διαπιστώσει οτι στην ζωή ,ένα από τα χειρότερα πράγματα είναι η λέξη «περίμενε».
Περίμενε ,θα έρθουν καλύτερες μέρες,περίμενε, η γκόμενα που σ έφτυσε θα ξανάρθει, περίμενε, τέλος του μήνα θα πάρεις το επίδομα κοινωνικής αλητείας και θα ψωνίσεις ρύζι για ολο τον μήνα (μέχρι να αρχίσεις να μιλάς κινέζικα),περίμενε μια ζωή.Και αυτό το περίμενε συνεπάγεται χάσιμο χρόνου που θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο ,κάτι για εμάς.
Βλέπουμε λοιπόν οτι ,δεν μας έχουν κατακλέψει όλα τα υπόλοιπα μόνο,δεν είμαστε απλά άφραγκοι επαίτες ,σε μια πατρίδα παραδομένη σε ανθρώπους εποχής νεάτερνταλ,αλλά δεν έχουμε πιά που να σταθούμε,που να γείρουμε το κορμί μας,μέσα σε μια άχρηστη ,επίπονη και καταθλιπτική αναμονή, την οποία μας έχουν φυτέψει τεχνηέντως με ψέμματα προκειμένου να μην αντιδρούμε στην κλοπή των ζωών μας,στην κλοπή των δικαιωμάτων μας.
Το χειρότερο απ όλα ,και το διαπιστώνω τελευταία ,ειναι οτι μας έκλεψαν και τα όνειρά μας
Πλέον ο χώρος που μας αναλογεί έχει μικρύνει,αφού μας έχει αφαιρεθεί το δικαίωμα , είτε να έχουμε προσωπικό χώρο (πόσοι άραγε Ελληνες είναι άστεγοι ή μένουν αναγκαστικά με τους γονείς τους),είτε να μην μπορούμε να κυκλοφορούμε άνετα γιατί έχουμε γεμίσει με εισαγόμενους εγκληματίες και αλλόθρησκους-αλλογενείς ,είτε γιατί μετράμε και την δεκάρα και δεν έχουμε την δυνατότητα να πάμε μια εκδρομή,ενα ταξίδι ,μια βόλτα σ ενα μουσειο κλπ (ο,τι γουστάρει ο καθένας γαμώ το κέρατό μου τελικά).
Η χώρα μας βρίθει από ομορφιές,τοπία ,αρχαίες τοποθεσίες,θάλασσες ,παραλίες,βουνά,φαράγγια,απ όλα έχουμε,και καθόμαστε κλεισμένοι στα κλουβιά μας,γιατι μας στέρησαν την ελευθερία μας,μας έκλεψαν τον Χώρο μας και την ίδια μας την χώρα.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τον χρόνο,δεν ξέρω αν εχει καμπύλες ,σαν της Στικούδη π.χ,αλλά σίγουρα μας τον έχουνε κλέψει,είτε επειδή εργαζόμαστε και ο χρόνος που ξοδεύουμε στην εργασία πληρώνεται με ψίχουλα,είτε επειδή ,μη έχοντας άλλο διέξοδο,τον ξοδεύουμε κοιμώμενοι ή μπροστα στο χαζοκούτι (αντί να πάμε σε μια δανειστική βιβλιοθήκη ,όσοι μπορούμε ,και να πάρουμε ενα βιβλίο).Έχω διαπιστώσει οτι στην ζωή ,ένα από τα χειρότερα πράγματα είναι η λέξη «περίμενε».
Περίμενε ,θα έρθουν καλύτερες μέρες,περίμενε, η γκόμενα που σ έφτυσε θα ξανάρθει, περίμενε, τέλος του μήνα θα πάρεις το επίδομα κοινωνικής αλητείας και θα ψωνίσεις ρύζι για ολο τον μήνα (μέχρι να αρχίσεις να μιλάς κινέζικα),περίμενε μια ζωή.Και αυτό το περίμενε συνεπάγεται χάσιμο χρόνου που θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο ,κάτι για εμάς.
Βλέπουμε λοιπόν οτι ,δεν μας έχουν κατακλέψει όλα τα υπόλοιπα μόνο,δεν είμαστε απλά άφραγκοι επαίτες ,σε μια πατρίδα παραδομένη σε ανθρώπους εποχής νεάτερνταλ,αλλά δεν έχουμε πιά που να σταθούμε,που να γείρουμε το κορμί μας,μέσα σε μια άχρηστη ,επίπονη και καταθλιπτική αναμονή, την οποία μας έχουν φυτέψει τεχνηέντως με ψέμματα προκειμένου να μην αντιδρούμε στην κλοπή των ζωών μας,στην κλοπή των δικαιωμάτων μας.
Το χειρότερο απ όλα ,και το διαπιστώνω τελευταία ,ειναι οτι μας έκλεψαν και τα όνειρά μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου